سال نهم هجرت ، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در مدينه بود. مردم گروه گروه به مدينه مى آمدند و در محضر آن حضرت مسلمان مى شدند. از جمله گروهى از طايفه ثقيف ، ساكن طائف آمدند. پس از گفتگو، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله به آنها فرمود: يكى از دستورهاى اسلام نماز است و بايد نماز بخوانيد.
آنها گفتند:ما خم نمى شويم ، زيرا اين كار براى ما يك نوع ننگ و عار است .
پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود:
لا خير فى دين ليس فيه ركوع و لا سجود
دينى را كه در آن ركوع و سجود نباشد، خيرى ندارد.
به گفته بعضى از مفسّران آيه 48 سوره مرسلات در ردّ پيشنهاد آنها با اين تعبير نازل شد:
و اذا قيل لهم اركعوا لايركعون
و چون به آنها گويند ركوع كنيد، ركوع نكنند
منبع:http://www.ghadeer.org

نظرات شما عزیزان: